بازگشت به صفحه اصلی آموزش MySQL

1. عبارت زیر را تایپ کرده و کلید ENTER را فشار دهید:

 

 

پنجره شما باید شبیه به شکل زیر به نظربرسد:

 

 

دستور USE این امکان را به شما می دهد تا از بانک اطلاعاتی us_presidents استفاده کنید.

 

نمایش متن

برخی مواقع یک رشته از دستورات شما هستند که بسیار طولانی می باشند و نمی توانند در یک خط نوشته شوند و به خط بعدی می روند. ایرادی بر اینکار وارد نیست فقط کافی است به تایپ کردن ادامه دهید. بعنوان مثال ممکن است دستور زیر:

 

 

بصورت زیر نوشته شود

 

 

2. حال دستور زیر را تایپ کرده و کلید ENTER را فشار دهید:

 

 

پنجره شما باید شبیه به شکل زیر به نظر برسد:

 

 

از این رشته از دستورات برای ایجاد جدولی به نام name استفاده می شود که دارای سه فیلد به نامهای id، first و last می باشد.

 

در ادامه به بررسی نوع داده ها و خصوصیات این فیلدها می پردازیم:

 

 

استفاده از نوع داده INT برای فیلد id باعث می شود تا محتویات آن تنها اعداد صحیح باشند.

 

 

خصوصیت NOT NULL نیز باعث می شود تا فیلد id خالی نماند.

 

 

خصوصیت PRIMARY KEY باعث می شود که فیلد id به عنوان یک فیلد کلیدی در جدول در نظر گرفته شود.

 

 

در هر جدول بانک اطلاعاتی یک فیلد باید بعنوان فیلد کلیدی درنظر گرفته شود. فیلدی که دارای محتویات تکراری نباشد. در جدول name فیلد id، یک فیلد کلیدی است زیرا که دارای خصوصیت PRIMARY KEY می باشد. این بدین معناست که جدول name نمی تواند دارای دو رکورد با مقدار id برابر با 35 باشد.

خصوصیت AUTO_INCREMENT به طور خودکار مقداری را به فیلد id تخصیص می دهد و شماره id قبلی را به اندازه یک واحد برای هر فیلد جدید افزایش می دهد. به همین دلیل برای اطمینان از درستی انجام کار آن، از خصوصیات NOT NULL( خالی نباشد) و PRIMARY KEY(نمی تواند تکراری باشد) برای فیلد id استفاده می شود.

 

 

نوع داده CHAR که برای فیلدهای first و last درنظر گرفته می شود، طول مقادیر ورودی برای هر فیلد را به حداکثر 25 کاراکتر محدود می کند.

بنابراین در بانک اطلاعاتی us_presidents، جدولی به نام name و با شکل سازماندهی شده زیر ایجاد کردید:

 

 

   بازگشت به صفحه اصلی آموزش MySQL